نجفی | شهرآرانیوز - حسن فتحی بعد از تجربه موفق سریال «شهرزاد»، دستکم از نظر استقبال مخاطبان، سراغ پروژه بزرگی رفت. پروژهای که هم بخشی از هویت ملی ایرانی هاست و هم حساسیتهای فرهنگی و اعتقادی زیادی به همراه داشت. ساخت قصه شمس و مولانا آن هم در ترکیه با ترکیبی از بازیگران مشهور هر دو کشور خبری بود که همه را تاحدود زیادی خوشحال کرد.
خبرها کم کم به رسانه درز پیدا میکرد. تیم رسانهای سریال
«مست عشق»، کارشان را خوب بلد بودند. بیشتر از هرچیز چینش تیم بازیگری از همان ابتدا سروصدای زیادی به پا کرد.
پارسا پیروزفر و شهاب حسینی بازیگران اصلی مجموعه بودند. بعد از آن خبر آمد که دو ستاره ترک هم به جمع بازیگران ایرانی اضافه شده اند و بعد از آن هم خبر حضور همایون شجریان به عنوان خواننده کار و سهراب پورناظری به عنوان موزیسین و نوازنده منتشر شد.
همه چیز برای یک حضور درخشان و قدرتمند فراهم شده بود. همه منتظر دیدن خروجی نهایی بودند، حتی نقد و بررسیها مدتها قبل از پخش سریال درمیان مخاطبان آغاز شده بود و ازآنجایی که این سریال متکی بر متون شعری و نثر و نظم فارسی است، منتقدان امیدوار بودند حرف زدن محاوره آدمها درست پژوهش و نوشته شود و مثل سریالهای تاریخی و سردستی همه به زبان کتابی و نوشتاری حرف نزنند. حتی برخیها بعد از انتشار تصویر علاءالدین، فرزند مولانا، درباره نقش پررنگ او در زندگی مولانا نوشتند. اینکه سازندگان فیلم، او را بلندپرواز، سخت گیر و زودرنج معرفی کرده اند، اما به گواه برخی مستندات تاریخی، او سرکرده دشمنان و قاتل احتمالی شمس بود؛ پسری که مولانا هرگز او را نبخشید و خطاب به او گفت: رو سر بنه به بالین، تنها مرا رها کن.
این سریال البته منتقدان دیگری هم داشت. بعد از اینکه فرهاد توحیدی، فیلم نامه نویس مشهور ایرانی، خبر داد که سریال شمس و مولانا قرار است با همکاری ترکیه ساخته شود و نقش مولانا را هم یک بازیگر ترک ایفا میکند، اعتراضها آغاز شد. معترضان، این کار را «تقدیم دودستی مولانا به ترکیه» تلقی کردند، اما حسن فتحی در گفت وگویی تاکید کرد که قرار است پارسا پیروزفر نقش مولانا را بازی کند.
این اخبار و تصاویر گاه وبی گاهی که از پروژه حسن فتحی منتشر میشد، خیلی زود فروکش کرد و اختلافات بین تهیه کننده ایرانی و ترک آغاز شد. همه چیز به حاشیه رفت. اولین خبرها ناامیدکننده و نگران کننده بود. اوضاع کرونا و بسته شدن مرزها باعث شده بود پروژه به تعویق بیفتد و کارگردان برای مراحل پس از تولید، نتواند به ترکیه برود. جدال اصلی از آن جایی شروع شد که تهیه کننده ترک تصمیم گرفت به دلیل طولانی شدن فرایند ساخت و تدوین و پخش و زیاد شدن هزینه ها، خودش دست به کار شود و از آب گل آلودی که کرونا و بی برنامگی تیم سازنده باعثش شده بود، نهایت استفاده را بکند.
پاییز سال پیش خبر آماده شدن
«مست عشق» زیر نظر سرمایه گذار ترکیهای این فیلم درقالب فیلم و سریال منتشر شد؛ خبری که با واکنش تند
حسن فتحی و مهران برومند، تهیه کننده ایرانی، مواجه شد و آنها با اعلام باقی ماندن فیلم برداری هشت سکانس، تهدید کردند که هرگونه اقدام فنی روی فیلم بدون نظر آنها پیگرد قانونی دارد.
در مقابل سرمایه گذار ترکیهای از طولانی شدن تولید و ۷۰ ساعت فیلم برداری برای یک فیلم ۹۰ دقیقهای انتقاد کرد. این جنجالها چند وقتی به پایان رسیده بود تااینکه در روزهای گذشته یک شبکه ماهوارهای فارسی زبان با انتشار تیزرهایی، از پخش سریال «مست عشق» خبر داد. شبکهای که تا قبل از این به پخش فیلمهای نه چندان باکیفیت قبل انقلابی مشهور بود. رسانههای داخلی اخبار را پیگیری میکردند. خبر صحت داشت. سرمایه گذار اعلام کرده بود تدوین و مراحل فنی فیلم به پایان رسیده است و باتوجه به اقدام نکردن طرف ایرانی برای اکران، قرارداد پخش سریال «مست عشق» با این شبکه ماهوارهای بسته شده است و این روزها دوبله فارسی آن درحال انجام است تا پخشش آغاز شود.
امیدواریها برای اکران پرفروش و موفق این فیلم در چندماه نقش برآب شده بود. همه منتظر بودند تا واکنش حسن فتحی و تهیه کننده ایرانی اش را ببینند؛ اینکه چرا آنها به جای بیانیههای تهدیدآمیز و خنثی، اقدامی قانونی انجام نمیدهند، اما فیلم در ایران مجوز ساخت و پخش نداشت. ازطرفی به نظر میرسد پیگیریهای حقوقی هم در کشور ترکیه هزینه بر و بی فایده است و این موضوع به تحمیل هزینههای هنگفت، منجر میشد. برای همین دو طرف هرچندروز یک بار با رسانهها مصاحبه میکردند و بیانیه میدادند. به نظر میرسد مهران برومند هم نمیتواند جلوی این اتفاق را بگیرد.
او در بیانیه آخرش بازهم طرف ترکیهای را تهدید کرده است و علت این اختلافات را «طول کشیدن چهار هفتهای فیلم برداری و دوهفتهای پیش تولید باعث تغییراتی در قرارداد بازیگران و لوکیشنها و دکورهای شهرک سینمایی و در نتیجه افزایش هزینهها شده» بیان کرده است. اما کار از کار گذشته است. طرف ترک حتی با وجود نقص چند سکانس، «مست عشق» را در قالب یک سریال برای پخش به یک شبکه ماهوارهای فروخته است. شاید حرف منتقدان ساخت این اثر برای همکاری نکردن با کشوری که خودش را صاحب مولانا میداند، خیلی بیراه نبود؛ آنها خیلی بهتر از هرکس دیگری میدانستند که ترکیه چه سودی از ساخت چنین سریالهایی در کشورش میبرد.